امروزه انواع مختلفی از سیستم های روکش تمام پرسنلی در بین این انواع (Vita Zahnfabrik, Bad Sackingen Germany) In-Ceram  از موقعیت ویژه ای برخوردار است. زیرا دارای زیبایی کافی و استحکام مناسبی می باشد.در این مطالعه، استحکام خمشی (Flexural STRENGTH) ماده In-Ceram Core مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور، ده نمونه میله ای شکل (Bar) با ابعاد 2.5× 6× 30 میلیمتر از ماده Core ساخته و توسط دستگاه اینسترون مدل 1195 به روش چهار نقطه ای، میزان استحکام خمشی اندازه گیری شده است.میانگین بدست آمده، استحکام خمشی 42 ±538 مگا پاسکال را نشان می دهد که این استحکام بیشتر از بقیه سرامیک های دندانپزشکی و قابل قبول برای استفاده کلینیکی است.

زمینه: ترکیب ZOE سالهاست به عنوان Base در موارد مختلف درمانهای دندانپزشکی کاربرد دارد. به نظر می رسد زولیران مشابه تولید خارجی با نام زونالین می باشد و می تواند جایگزین مناسبی برای این ماده باشد. با توجه به قسمت پایین تر این محصول و سهولت دسترسی به آن، نیاز به بررسی علمی در جهت تایید خصوصیات فیزیکی ضروری به نظر می رسد. هدف: در این تحقیق میزان استحکام فشاری (Compressive STRENGTH) سمان زولیران (براساس ‎آزمایش موجود در دستورالعمل شماره ANSI/ADA 30) با سمان زونالین به عنوان ماده استاندارد مقایسه شده است. مواد و روشها: تعداد 5 نمونه به ابعاد 4mmx6mm از هر یک از سمانها تهیه و به مدت 24 ساعت در دمای 37C0 ±1C0ودر اب مقطر نگهداری شدند. سپس نمونه ها بین ضخامت دستگاه Instrun قرار گرفته و نیرو اعمال گردید. پایین ترین نیروی اعمال شده که قادر به شکاندن نمونه بوده ثبت و با استفاده از فرمول k= 4F/pD2 میزان استحکام فشاری نمونه حساب گردید. یافته ها: میانگین استحکام فشاری 5 نمونه سمان زولیران 14.33 Mpa و میانگین استحکام فشاری 5 نمونه سمان زونالین 31.84 Mpa بود. میانگین استحکام فشاری سمان زونالین بالاتر از میانگین مندرج در دستورالعمل شماره ANSI/ADA 30 و به طور معنی داری از میانگین استحکام فشاری سمان زولیران بالاتر بود. میانگین استحکام فشاری سمان زولیران پایین تر از میانگین مندرج در دستورالعمل شماره ANSI/ADA 30 بود. نتیجه گیری: از آنجائی که استحکام فشاری سمان زولیران به طور معنی داری از میانگین استحکام فشاری زونالین کمتر بود، در نتیجه بنظر می رسد مقایسه و بررسی خواص دیگر فیزیکی این دو ماده جهت تایید یا رد قابلیت کلینیکی این ماده اهمیت دارد.

STRENGTH measurement of rock requires testing that must be carried out on test specimens with particular sizes in order to fulfill testing standards or suggested methods. Often, the coring process breaks up the weaker core pieces, and they are too small to be used in either index tests or conventional STRENGTH tests such as point load index (Is) and Brazilian tensile STRENGTH (BTS). One of the index tests to indirectly determine the rock STRENGTH is the block punch index (BPI) test, which requires flat disc specimens without special treatment. This study aimed to evaluate the applicability of the BPI test for predicting the uniaxial compressive STRENGTH (UCS), BTS and IS of the sandstones by empirical equations. Also, we have compared the performance of the BPI and IS for predicting the UCS and BTS. It was experimentally shown that BPI is a reliable method for predicting the UCS, BTS and Is of the sandstones under study. Moreover, the results indicate that BPI could be utilized with same importance as Is for predicting the UCS, while predicting the BTS by Is appears to be more reliable than BPI.

بیان مساله: بررسی کارایی ادهزیوهای تازه در پیوند براکت های ارتودنسی به مینا نتایجی گوناگون داشته است. روش نوین اندازه گیری توان پیوند برشی میکرونی (Micro shear bond STRENGTH)، روشی است، که امکان مقایسه دقیق توان پیوند را با کاهش عوامل مداخله گر فراهم کرده است.هدف: هدف از این بررسی، ارزیابی اثر روش های گوناگون آماده سازی سطح مینا بر توان پیوند برشی میکرونی در پیوند براکت های ارتودنسی به مینا بود.مواد و روش: در این بررسی تجربی 90 دندان پره مولر کشیده شده انسانی به روش تصادفی به سه گروه برابر پخش شدند. کامپوزیت Transbond XT در گروه اول با روش اسید اچ، در گروه دوم، با سلف اچ پرایمر Transbond plus و در گروه سوم، با سلف اچ ادهزیو Adper prompt L-pop به دندان پیوند شد. سپس، هر گروه، به روش تصادفی، به دو زیر گروه 15 تایی بخش گردید. آزمون پیوند برشی میکرونی در فاصله های 24 ساعته (T1) و سه ماهه (T2) برای هر سه روش آماده سازی انجام شد و چگونگی شکست پیوند بر پایه رتبه نمایه ادهزیو باقیمانده (ARI) بررسی گردید. داده های توان پیوند با آزمون واریانس دوسویه و آزمون توکی (Tukey) و چگونگی شکست پیوند با آزمون کروسکال - والیس و مان - ویتنی مقایسه گردیدند.یافته ها: بیشترین اندازه توان پیوند (29،17 مگاپاسکال) درگروه اسید اچ دیده شد. تفاوت توان پیوند میان سه گروه در هر زمان (T2, T1) و نیز میان زمان های T1 و T2 در هر گروه نیز، معنادار برآورد شد (p<0.001). اما تغییرات ایجاد شده در این مدت (از T1 تا T2) در میان سه گروه تفاوت آماری نداشت (p=0.091). بررسی چگونگی شکست پیوند نشان دهنده تفاوت معنادار میان گروه ها بود.نتیجه گیری: بیشترین اندازه توان پیوند در گروه اسید اچ دیده شد و گروه سلف اچ پرایمر نیز، توانی بیشتر از گروه ادهزیو سلف اچ داشت. اندازه ادهزیو بر جامانده بر روی مینا در گروه سلف اچ از دیگر گروه ها کمتر بود.

سابقه و هدف: بیش از مصرف گلاس- آینومرها به عنوان مواد ترمیمی و سمان Luting و Base می گذرد و علی رغم حساسیت به رطوبت و خشک شدن در مراحل اولیه Setting و خواص فیزیکی ضعیف، به علت کاربرد نسبتا آسان برقراری باند شیمیایی با ساختار دندان، آزادسازی طولانی مدت یون فلوراید، ضریب انبساط حرارتی پایین و کیفیت قابل قبول از لحاظ زیبایی، این مواد مکررا برای ترمیم دندانهای شیری- قدامی و خلفی، ضایعات سرویکال و پوسیدگی ریشه دندانهای دائمی توصیه می شود. هدف از انجام این تحقیق، تعیین میزان استحکام برشی باند سمان گلاس آیونومر ایرانی آریادنت به عاج مولر شیری در مقایسه با گلاس آیونومر خارجی Fuji II و تعیین کیفیت شکستگی باند این دو سمان می باشد.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی تعداد 30 دندان مولر شیری کشیده شده که فاقد هر گونه پوسیدگی، شکستگی، ترک، تغییر رنگ و اختلاف ساختاری بودند. پس از ضدعفونی شدن به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. سطح باکال این دندانها توسط دستگاه میکروتوم تراشیده شد تا عاج آن نمایان شود. سپس به کمک محلول اسید پلی آکریلیک 10% به مدت 20 ثانیه Condition شدند. بعد از شست و شو توسط پوآرآب و خشک کردن، گلاس- آینومر آماده شده (طبق دستور کارخانه) داخل مولدهای پلاستیکی روی عاج قرار داده شدند. پس از 24 ساعت، استحکام برشی باند سمان گلاس- آینومر به عاج توسط دستگاه اینسترون (مدل 195) اندازه گیری شد و کیفیت شکستگی باند (Failure mode) توسط استریومیکروسکوپ تعیین شد. سپس اطلاعات توسط نرم افزار آماری SPSS تحلیل شدند.یافته ها: میانگین استحکام باند گلاس- آینومر آریادنت 4.2±1.9Mpa و در مورد گلاس- آینومر 7.4±1.5Mpa Fuji II محاسبه شد (0.000=P). کیفیت شکستگی در هر دو نوع سمان یکسان بود (P=ns)، و در هر دو مورد شکستگی Cohesive با لایه متصل نسبتا نازک و هموژن، شایعترین کیفیت شکستگی بود. به نظر می رسد میزان استحکام برشی باند سمان آریادنت نسبت به نمونه پذیرفته شده Fuji II بسیار کمتر است.نتیجه گیری: به نظر می رسد میزان استحکام برشی باند سمان گلاس- آینومر آریادنت نسبت به نمونه پذیرفته شده Fuji II بسیار کمتر است.

زمینه و هدف: پست های همرنگ غیر فلزی به واسطه سیمان رزینی و مواد چسبنده عاجی به دیواره کانال دندان می چسبند. دوام ترمیم به استحکام این اتصال وابسته است زیرا استحکام باند پست به ریشه منجر به گیر بهتر و توزیع مناسب تنش می شود. هدف از این مطالعه بررسی استحکام باند پست D.T. light توسط دو نوع سیمان رزینی self-cure و dual-cure و بررسی اثر مواد شوینده مختلف داخل کانال بر میزان استحکام باند این دو نوع سیمان رزینی و پست D.T. light به کانال دندان می باشد.روش بررسی: تعداد 40 عدد دندان تک کانال یک هفته در محلول تیمول 0.1٪ و سپس در آب مقطر نگهداری شد. تاج دندان از فاصله 2 میلی متری از CEJ قطع شد. سپس تمام دندان ها تا شماره 70 فایل شدند. شستشوی کانال ها در نیمی از دندان ها به صورت تصادفی با هیپوکلریت %2.6 و در نیم دیگر با نرمال سالین انجام شد. سپس دندان ها خشک و با گوتاپرکا به روش تراکم جانبی شدند. پس از تهیه فضای پست ،D.T. light  در یک زیر گروه با سیمان و باندینگ Multi link و در زیر گروه بعدی با سیمان رزینی Seal bond cement dual II و باندینگ Seal bond ultima در کانال قرار گرفت. پس از ترمو سایکل به فاصله 1 سانتی متری CEJ به سمت آپکس دندان قطع و طول باقیمانده به نه قسمت مساوی تقسیم شد و هر قسمت توسط دستگاه universal testing machine در معرض نیروی shear قرار گرفت. تنش لازم برای جدا شدن پست از دیواره ریشه محاسبه شد. از آنالیز واریانس سه طرفه و تست post hoc برای بررسی نتایج استفاده شد و p<0.05 بعنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد. سپس مدل شکست نمونه ها توسط استریو میکروسکوپ بررسی گردید. در انتها میزان %DC سیمان ها در شرایط مورد آزمایش توسط دستگاه FTIR اندازه گیری شد.یافته ها: عمق و نوع سیمان اثر معنی داری بر میزان استحکام باند داشت: به ترتیب (p=0.001) و (p=0.03)، ولی محلول شوینده کانال اثر معنی داری بر میزان استحکام باند نداشت (p=0.46) میزان باند با افزایش عمق کاهش یافت و سیمان dual-cure استحکام بالاتری از سیمان self-cure ایجاد نمود. همچنین DC % درجه پخت سیمان در سیمانdual-cure  در عمق های مختلف دارای اختلاف معنی دار بود.نتیجه گیری: در پست D.T. Light استحکام باند سیمان dual-cure از سیمان self-cure بیشتر بود و این می تواند به علت خاصیت انتقال نور از طریق پست باشد. کاربرد هیپوکلریت سدیم %2.6 تاثیری در باند نداشت.

مقدمه: هدف این مطالعه آزمایشگاهی بررسی تاثیر کلسیم هیدروکساید مخلوط شده با حامل های مختلف روی استحکام باند فشاری MTA بود.مواد و روش ها: تعداد 80 دندان کشیده شده تک کانال انسیزور ماگزیلای انسان که تاج آنها جدا شده بود، برای مطالعه انتخاب شد. کانال دندانها پس از آماده سازی بر اساس حامل استفاده شده برای کلسیم هیدروکساید به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند وبا چهار ماده داخل کانال پانسمان شدند. در گروه 1، کلسیم هیدروکساید+ آب مقطر، در گروه 2، کلسیم هیدروکساید+ پروپیلن گلیکول، در گروه 3، کلسیم هیدروکساید+ کلرهگزیدین 0.2 درصد استفاده شد و در گروه 4، از پانسمان داخل کانال استفاده شد (کنترل). پس از جایگذاری پانسمان های داخل کانال، کانال ها توسط هیپوکلریت سدیم و EDTA شستشو داده شدند. دیسک عاجی به قطر 2 میلیمتر از دندان ها تهیه شد و MTA در داخل دیسک های عاجی برای یک هفته قرار داده شد. پس از 7 روز، تستPush out توسط دستگاه یونیورسال انجام شد. نتایج توسط آزمون اماری One Way ANOVA و ازمون تعقیبی Gomes-Howell مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: بیشترین و کمترین استحکام باند به ترتیب مرتبط با گروه حامل های پروپیلن گلیکول و آب مقطر بود. استحکام باند بین گروه پروپیلن گلیکول و گروه کلرهگزیدین اختلاف معنی داری نشان می داد. (p=0.015) بین میانگین استحکام باند در گروه کنترل با حامل کلر هگزیدین (p=0.012) و کنترل با حامل پروپیلن گلیکول اختلاف معنی داری وجود داشت (p=0.032)نتیجه گیری: نتایج نشان داد قراردادن کلسیم هیدروکساید با حامل پروپیلن گلیکول به عنوان پانسمان در داخل کانال باعث پیشرفت استحکام باند فشاری MTA می شود.